amd-testing-test-brief

 

Test Punktu Zatarcia

W teście punktu zatarcia nieruchomy blok jest dociskany do obracającego się pierścienia z rosnącą siłą, aby określić maksymalną nośność środka smarnego przed zatarciem układu. Test ten identyfikuje punkt zatarcia, czyli najwyższe obciążenie, przy którym środek smarny nie jest już w stanie zapobiec kontaktowi współpracujących powierchni, co prowadzi do zatarcia układu.

Kluczowe pomiary wykonane podczas tego testu to:

  1. Maksymalne obciążenie: Obciążenie, które powoduje zatarcie układu.
  2. Rozmiar bruzdy: Stopień uszkodzenia próbki testowej, mierzony w momencie zatarcia.

Jeśli nie można doprowadzić do zatarcia, rozmiar bruzdy wskazuje na stopień dotarcia się układu, który jest niezbędny, aby środek smarny był skueczny w warunkach wysokiego obciążenia.

 

Test Wytężeniowy

W teście wyężeniowym utrzymywane jest stałe obciążenie na próbce, podczas gdy pierścień obraca się przez określony czas, symulując długoterminowe warunki pracy. Test ten ocenia zdolność środka smarnego do zapobiegania zużyciu i deformacji pod ciągłym obciążeniem, dostarczając miary jego trwałości w czasie.

Kluczowe pomiary wykonane podczas tego testu to:

  1. Rozmiar bruzdy: Stopień uszkodzenia próbki testowej, mierzony na końcu testu.
  2. Pobór prądu przez silnik: Pośrednio wskazuje na ilość oporów tarcia w układzie.

 

Wyznaczanie Tarcia

W obu testach współczynnik tarcia można wyznaczyć analitycznie za pomocą amperomierza podłączonego do silnika elektrycznego napędzającego obracający się pierścień.

W miarę wzrostu tarcia między blokiem a pierścieniem, silnik musi pracować ciężej, aby utrzymać obrót pierścienia, co prowadzi do wzrostu poboru prądu przez silnik.

Amperomierz rejestruje ten prąd, który jest bezpośrednio związany z momentem obrotowym potrzebnym do przezwyciężenia oporu tarcia. Związek między poborem prądu przez silnik a momentem obrotowym pozwala obliczyć siłę tarcia, umożliwiając określenie współczynnika tarcia.

Fakt ten dostarcza danych w czasie rzeczywistym na temat wydajności środka smarnego, zwłaszcza w odpowiedzi na zmiany obciążenia i w długim okresie.

 

Analiza Danych

Oba testy obejmują pomiar współczynnika tarcia za pomocą powyższej metody, a także pomiar zużycia poprzez analizę mikroskopową i obserwację pełzania materiału w teście wytężeniowym.

Test punktu zatarcia identyfikuje maksymalną nośność, podczas gdy test wytężeniowy dostarcza wglądu w długoterminową niezawodność środka smarnego.

Razem te testy są niezbędne do wyboru środków smarnych, które mogą niezawodnie działać zarówno w krótkoterminowych ekstremalnych warunkach, jak i przy ciągłym obciążeniu, zapewniając ochronę i trwałość układów mechanicznych.