Opis testu ZFC SAL
Test trwałości pojedynczej aplikacji (Single Application Longevity - S.A.L.), wykonywany przez laboratorium Zero Friction Cycling, ma na celu określenie rzeczywistego dystansu przejechanego na pojedynczej aplikacji danego smaru, na którym badany smar zachowuje swoje właściwości smarujące.
Test składa się w rzeczywistości z 3 oddzielnych bloków, które udzielają odpowiedzi na główne pytania otrzymywane przez ZFC od producentów, w odniesieniu do trwałości ich smarów w różnych warunkach.
Ze strony konsumenta, wyniki umożliwiają świadomy dobór smaru na określone wydarzenie kolarskie.
Pełny opis testu dostępny tutaj .
Sekwencje testu:
Część 1 – Bez zanieczyszczeń – Odpowiada warunkom szosowym.
Łańcuch jest oczyszczony z fabrycznego smaru, a badany smar jest nakładany poprzez zanurzenie łańcucha w myjce ultradźwiękowej.
Punkty kontrolne ustalone są co 150km. Przebiegi testowe składają się z bloków: 100km symulacji jazdy po płaskiej nawierzchni i 50km symulacji podjazdu.
Część 1 kończy się, gdy łańcuch zużyje się o 0,1mm w stosunku do pomiaru początkowego.
Część 2 – Suche zanieczyszczenia – Odpowiada warunkom MTB na suchym szutrze i żwirze.
Łańcuch jest ponownie smarowany w myjce ultradźwiękowej, a test przebiega zgodnie z tym samym protokołem co w części 1.
Dodaje się 5g zanieczyszczeń na początku i na końcu każdego 150km zestawu symulacji płaskich i wzniesień.
Część 2 kończy się, gdy łańcuch zużyje się o 0,1mm w stosunku do pomiaru zużycia wykonanego na końcu części 1.
Część 3 – Skrajne zanieczyszczenie - Odpowiada ekstremalnym warunkom MTB w błocie.
Łańcuch jest czyszczony ultradźwiękowo i tak samo nakładany jest badany smar.
Obowiązuje taki sam protokół testowy jak w części 1 i 2, jednak na początku i na końcu każdego, 150km zestawu symulacji płaskich i podjazdów, łańcuch zanieczyszczany jest 1000ml wody oraz 10g suchego żwiru.
Część 3 kończy się, gdy łańcuch zużyje się o 0,1mm w stosunku do pomiaru zużycia wykonanego na końcu części 2.
Pomiar zużycia łańcucha - Łańcuchy są mierzone w 7 oddzielnych sekcjach za pomocą cyfrowej miarki, z dokładnością do 0,01mm.
Do określenia zużycia łańcucha, oblicza się średnią z 7 pomiarów. Łańcuchy są sprawdzane początkowo po całkowitym oczyszczeniu z fabrycznego smaru w celu uzyskania wstępnej tolerancji, a następnie mierzone jest zużycie na końcu każdego bloku.
Uznaje się, że 0,5mm to 100% zużycia, a więc każde 0,01mm to 2% zużycia.
Możliwym jest, że łańcuch może odnotować ujemny wynik zużycia, jeśli grubość warstwy smaru i wszelkie nagromadzone w ogniwach zanieczyszczenia są większe niż zużycie netto łańcucha w tym bloku, ponieważ wstępna kontrola tolerancji jest wykonywana na idealnie czystym łańcuchu.
Dopuszczalna jest maksymalna różnica 0,15mm pomiędzy najwyższym a najniższym pomiarem, powyżej której test uznaje się za nieważny z powodu nierównomiernego zużycia łańcucha.
Całkowite zużycie zarejestrowane dla danego punktu kontrolnego będzie średnią z 7 pomiarów, więc odchylenia w tym zakresie będą miały niewielki ogólny wpływ na średnią.
Daje to bardzo dokładne pomiary na początku i końcu testu oraz przy każdym punkcie kontrolnym.
Dodawane zanieczyszczenie - Używana jest mieszanina gliny, piasku i drobnego żwiru. Zanieczyszczenia będą wprowadzane zarówno na sucho, jak i na mokro w wyżej wspomnianych interwałach.
A to dlatego że, różne smary radzą sobie z suchymi lub mokrymi zanieczyszczeniami z różną skutecznością.
Symulacje płaskie oraz podjazdu – Łańcuchy testowane są na skalibrowanym trenażerze (Tacx Flux) w naprzemiennych interwałach, symulując jazdę po płaskim terenie i podjazdy pod górę.
Gdyby do testu użyć tylko symulacji płaskiej, licznik biłby zbyt szybko, a ponieważ większość wypadów składa się w pewnym stopniu z podjazdów, interwał podjazdowy w którym łańcuch jest nadal poddawany obciążeniu 250W przy mniejszych obrotach, zapewnia średnią prędkość w teście na około 29km/h.
Umożliwia on również wykorzystanie wszystkich zębatek kasety oraz korby, co zapewnia mniejsze tempo zużycia podzespołów napędu. Płaskie interwały odbywają się na zębatkach 4, 5 i 6 kasety oraz na dużej zębatce korby. Symulacja podjazdu odbywa się na zębatkach 1, 2 i 3 kasety oraz na małej zębatce korby.
Interpretacja wyników - Pomimo, że obciążenie podczas testu wynosi stale 250W, czyli więcej niż podczas większości przeciętnych tras treningowych, płynny i liniowy charakter pracy maszyny wydaje się zapewniać znacznie dłuższą żywotność smaru i podzespołów w porównaniu z prawdziwą jazdą.
Natomiast sinusoidalne obciążenie podczas pedałowania zapewnia znacznie większe siły szczytowe, nawet przy tej samej mocy średniej.
Dlatego ZFC sugeruje, aby wyniki osiągnięte na maszynie testującej podzielić przez 3, aby miały one lepsze odzwierciedlenie w rzeczywistości.
ZFC zawsze konserwatywnie podchodzi do długotrwałości smaru, stosując powyższą sugestię dzielenia wyników przez 3. Rzeczywiste wyniki będą się różnić w zależności od mocy, stylu jazdy i warunków, dlatego wyniki należy traktować jako wskazówkę przy wyborze odpowiedniego smaru dla siebie.